توی کمپ اسرای عراقی. توی آن همه، یک اسیر ناراحت و درهم، کز کرده بود یه گوشه. علی آقا رفت سروقت او. دستی روی سر او کشید. عراقی سفره دلش رو باز کرد که: «یه انگشتری یادگاری از خانواده ام داشتم، یه رزمنده ایرانی به زور اون رو از دستم در آورد!» علی آقا، این رو که شنید انگشتر خودش رو درآورد و کرد توی انگشت اسیر عراقی. یه تسبیح هم بهش هدیه کرد و یه کمپوت گیلاس براش باز کرد. اسیر عراقی زیر و رو شده بود.

آدرس موفقیت: بزرگراه توکل، بلوار آرامش، خیابان آزاده

میدان عمل، مجتمع نشاط، واحد پشتکار، پلاک ۲۰ ،منزل خوشبختی

دوسش داری؟

حس خوبیه ک همیشه کنارته؟؟

با کدوم اسم صداش میکنی؟؟؟

تاحالا سرتو گذاشتی رو شونه هاش و گریه کنی؟؟؟؟

همیشه باهاته؟

عاشقته حتی وقتی میرنجونیش؟؟

پس تشکر کردی ازش ک تا اخرش باهاته؟؟؟

راستی چن بار ناراحتش کردی؟؟؟؟

فریاد زدی ک دوستت دارم؟

اصلا واقعا دوسش داری یا تظاهر ب دوس داشتن میکنی؟؟

داری بهش فکر میکنی نه؟؟؟؟

“ خدا ” رو میگمااااااا” !!!!!!!!!!!!!!!!

خدا جونم دوستت دارم….

نه آن شدم ڪه خواستـــــے !

نه آن شدم ڪه خواستم !

تڪلیف من این وسط چیست ؟!

خدایـــــا …؟

خدایا اشتباهم این بود ،جاے تو ،خودم را به خودم سپردم !

واے به این اعتماد به نفس ..!