با سلام
در پس کوچه های غربت هنوز به گوش شکایت می رسد،

صدای کسی - «هل من ناصر ینصرنی؟»-

انگار آواز بی کسی حسین علیه السلام عالم گیر است.

و داغ دخترکهای تشنه، ناله ی دلگیر شب های مردمیست که هنوز نخفته اند … .
صدای دخترکان مضطربی که پدر، مادر ، برادر شش ماهه و …
همه و همه کسانش را گُرگان خوناشام دریده اند ،
هنوز بغض گلوگیر انسانیت است.

انگار بوی خون به ناحق ریخته ی بر تارک زمین و زمان نوزادان و کودکان بی گناه و بی دفاع مظلوم غزه که در جهان پیچیده است،
درندگان دیو صفت حربی را بیشتر را به سوی قتلگاه می کشاند!

صدای دلهره ازنفس های زمان شنیده می شود.
کاش خورشید بمیرد و زمان بایستد،

آخر کودکان خسته اند و بی رمق،
آنقدرخسته و دل ریش

که دل ریش تر از ریش
و نگاه های پژمرده و افسرده شان،
که یاد آور غروبی سرخ فام است هنوز نگران و پریشان است،

پریشان خواب های آشفته ای که خفته گان سران کشور های اسلامی و اعراب
آن را برایشان تعبییر نموده اند.
آخر مدتی است که نخفته اند و چشمان بیدارشان شاهد خفتن انسانیت است.

و این قصه تلخی است که بی تاب نموده است دلم را !
و این درد پر از غصه و محنت
پر از ظلم و هیاهو ، که آزرده نموده است
جهان را ، دلم را
……………………………..
سلام علیکم؛
بسیار سپاسگزارم از حضور سبزتون و متن گهربارو تأثیرگزاری که برامون نوشتید.
در پناه حق