اشتباهی خونه یه خانم پیری رو گرفتم، اومدم معذرت خواهی کنم هی می‌گفت: علی جان تویی، هی می‌گفتم: ببخشید مادر اشتباه گرفتم، باز می‌گفت: رضا جان تویی مادر، می‌گفتم: نه مادر جان اشتباه شده ببخشید، اسم سوم رو که گفت دلم شکست، گفتم: آره مادر جون، زنگ زدم احوالتون رو بپرسم. اونقدر ذوق کرد که چشام خیس شد.

نکته: چه مادرها و پدرها و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی که چشم انتظاریه تماس کوچولو از ماها هستن، ازشون دریغ نکنیم.