همیشه وقتی بر سر دو راهی قرار می گیری؛
واقعا انتخاب برایت سخت می شود، نمیدانی کدام یک را انتخاب کنی…
اما یک دوراهی وجود داردکه، احساس می کنم، وقتی می خواهی یک راه را انتخاب کنی، لحظه ای باشد سخت، اما شیرین…
لحظه ای که سالیان سال آرزویش را دارم…
خدایا چقدر دوست دارم، در این دوراهی قرار بگیرم…
خدایا یعنی می شود، روزی چشمان را باز کنم و خود را دربین الحرمین ببینم؟؟؟
آری دوراهی که می گفتم بین الحرمین است…
وقتی چشمانت به گنبد باصفای علمدار کربلا و گنبد باصفای امام حسین بیفتد، اول به سمت کدام میروی؟؟؟
لحظه ای است سخت، اما شیرین…
خوش به حال عزیزانی که این لحظه را درک کرده اند…
خدایا یعنی می شود، من هم روزی در سجده ام بگویم، رسیدم کربلا الحمدالله…
حسین جان، این روزها همه به سمت حرمت می آیند…
آقا جان مراهم بطلب…

نویسنده:خودم